Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wągrowcu

UZASADNIENIE

Powód J. P. złożył w dniu 27.04.2021r. ( data stempla pocztowego ) pozew przeciwko V. P. o ustalenie, że obowiązek alimentacyjny określony w wyroku rozwodowym Sądu Okręgowego w Poznaniu XIV Wydział Cywilny w P. z dnia 7.10.2010r. w sprawie XIV C 675/09 J. P. wobec pozwanego V. P. wygasł z dniem wniesienia pozwu.

W odpowiedzi na pozew datowanej na dzień 9.06.2021r. pozwany V. P. uznał żądanie powództwa z datą wydania przez Sąd orzeczenia w przedmiotowej sprawie.

Powód J. P. w piśmie przygotowawczym datowanym na dzień 26.07.2021r. w związku z uznaniem powództwa przez pozwanego ograniczył swe żądanie poprzez domaganie się zniesienia obowiązku alimentacyjnego z datą wyrokowania w niniejszej sprawie i wniósł o nieobciążanie pozwanego kosztami postępowania w sprawie.

Pozwany na rozprawie w dniu 1.10.2021. podtrzymał swoje stanowisko jak w odpowiedzi na pozew i wyraził zgodę na ograniczenie żądania pozwu przez powoda.

Sąd ustalił, co następuje:

Wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu XIV Wydział Cywilny w P. z dnia 7.10.2010r. w sprawie XIV C 675/09 zasadzono od J. P. na rzecz syna V. P. urodzonego (...) rentę alimentacyjną w kwocie po 500 zł miesięcznie.

Od tego czasu nie wydano żadnych innych orzeczeń w sprawie obowiązku alimentacyjnego pomiędzy stronami.

Obecnie pozwany ma ukończone 21 lat. W 2020r. ukończył technikum ekonomiczne, ale nie uzyskał dyplomu technika. Pozwany nie uczy się i pracuje na umowę o świadczenie usług. Nie posiada żadnych orzeczeń o niezdolności do pracy lub niepełnosprawności. Ma możliwość samodzielnego utrzymania się.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: kopia wyroku rozwodowego k 3-4 akt, dane personalne stron k 15-19 akt, informacje PUP w O., W. i P. k 53-57, 62 akt, wydruk nieprawomocnego wyroku w sprawie III RC 108/20 tut. Sądu, zaświadczenie zleceniodawcy pozwanego k 66 akt, zeznania pozwanego V. P. k 67, nagranie płyta k 70 akt.

Sąd dał wiarę w całości zeznaniom pozwanego V. P., bowiem były one logiczne, spójne i znajdowały potwierdzenie w treści zebranych w sprawie dokumentów.

Treść i autentyczność zebranych w sprawie dokumentów nie wzbudziła wątpliwości Sądu z urzędu, a same strony w tej kwestii nie zgłaszały zarzutów, wobec czego uznano dokumenty z wartościowy dowód dla ustalenia stanu faktycznego w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 213 § 2 kpc Sąd jest związany uznaniem powództwa, chyba że uznanie jest sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo zmierza do obejścia prawa.

Powód J. P. pierwotnie wniósł o ustalenie wygaśnięcia swego obowiązku alimentacyjnego wobec pozwanego V. P. z dniem wniesienia pozwu, lecz w po zapoznaniu się z odpowiedzią na pozew, w piśmie przygotowawczym datowanym na dzień 26.07.2021r. ograniczył żądanie pozwu, domagając się ustalenia wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego z datą wyrokowania w niniejszej sprawie i wniósł o nieobciążanie pozwanego kosztami postępowania w sprawie.

Pozwany V. P. na rozprawie w dniu 1.10.2021r. wyraził zgodę na ograniczenie przez powoda żądania pozwu, a zatem w zakresie żądania uchylenia obowiązku alimentacyjnego z datą wcześniejszą niż dzień wyrokowania przez Sąd na rozprawie w dniu 1.10.2021r. należało uznać, że powód skutecznie ograniczył żądanie swego pozwu za zgodą pozwanego i w tym zakresie w pkt 2 sentencji na podstawie art. 203 § 1 kpc w zw. z art. 355 kpc umorzono postępowanie. Należy jednocześnie stwierdzić, że w okolicznościach niniejszej sprawy ograniczenie żądania pozwu w żaden sposób nie było sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego ani nie zmierzało do obejścia prawa ( art. 203 § 4 kpc).

Ostatecznie zatem w sprawie powód podtrzymał żądanie ustalenia wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego z datą wyrokowania przez Sąd, a pozwany to powództwo uznał.

Obowiązek alimentacyjny rodziców wobec dzieci wynika z art. 133 § 1 krio, w myśl którego rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zgodnie z art. 133 § 3 krio rodzice mogą też uchylić się od świadczeń alimentacyjnych względem dziecka pełnoletniego, jeżeli są one połączone z nadmiernym dla nich uszczerbkiem lub jeżeli dziecko nie dokłada starań w celu uzyskania możności samodzielnego utrzymania się.

Bezspornym w niniejszej sprawie jest, że w chwili wyrokowania w niniejszej sprawie w dniu 1.10.2021r. ( art. 316 § 1 kpc ) pozwany V. P. jest osobą pełnoletnią i będącą w stanie utrzymać się w pełni samodzielnie. W tej sytuacji uznanie przez pozwanego powództwa nie może być uznane za sprzeczne z prawem lub zasadami współżycia społecznego albo jako zmierzające do obejścia prawa, a co za tym idzie Sąd na podstawie art. 213 § 2 kpc w zw. z art. 133 § 1 krio orzekł jak w pkt 1 sentencji.

Wobec oświadczenia powoda J. P. w piśmie datowanym na dzień 26.07.2021r. o nieobciążanie pozwanego kosztami postępowania, należało uznać, że powód zrzeka się roszczenia o zasądzenie od pozwanego zwrotu tych kosztów i w konsekwencji kosztami procesu należało obciążyć powoda w zakresie przez niego poniesionym.

sędzia Rafał Agaciński