Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wągrowcu

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 465/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. K.

pkt 1

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony (l. 23) zamieszkuje w powiecie (...), z matką M. K., zd. W. oraz dziadkiem. Ma wykształcenie podstawowe, bez zawodu. Nie pracuje. Bez dochodu. Na utrzymaniu matki. Zdrowy.

wyjaśnienia oskarżonego

92-93 w zw. k. 127

dane osobo-poznawcze

95

1.  Oskarżony w okresie 2019 r. - 2020 r. trudnił się wystawianiem w portalach społecznościowych (typu F., olx) ofert zakupu biżuterii, najczęściej bransoletek; jednak z transakcji zawieranych w ten sposób nie wywiązywał się, wyłudzając pieniądze od kupujących w kwotach od 89 zł do 159 zł.

2.  Do oszustw wykorzystywał różne rachunki bankowe, m.in. swój rachunek otwarty w banku (...) o nr (...). Z rachunku tego dokonywał przelewów na inne konta, m.in. na rachunek (...) ( (...) S.A.) lub dokonywał pobrania gotówki kodami Blik, przy użyciu telefonu o nr (...).

3.  Za oszustwa dokonywane w ten sposób za pośrednictwem Internetu był skazywany sześciokrotnie:

a)  wyrokiem z 2019 r. (II K 608/19) na karę grzywny

b)  wyrokami z 2020 r.: II K 284/20, II K 798/20, II K 531/20, II K 907/20, II K 623/20 na kary ograniczenia wolności (od 3 do 8 miesięcy).

odpisy wyroków skazujących

112, 116, 118, 120, 122, 124

zawiadomienie z Departamentu (...) z wyciągiem rachunku bankowego

98-100

informacja dot. użytkownika FB

31-35

notatka dot. numerów IP, kart SIM i logowań

36, 81-82, 85

wykaz połączeń i dane telekomunikacyjne

43-78, 84

karta karna

96

1.  W 2021 r. oskarżony ponownie dokonał oszustwa internetowego. Na początku marca 2021 r. zamieścił ogłoszenie na kanale sprzedażowym M. portalu społecznościowego F. zawierające ofertę sprzedaży złotej bransoletki na rękę próby 330 i cenie 158 zł. Oskarżony podał do kontaktu użytkowany przez siebie numer (...).

2.  Na ofertę odpowiedziała M. Ś., ze swojego nr tel. (...). W dniu 1 marca 2021 r. skontaktowała się z oskarżonym pod wskazanym nr telefonu za pośrednictwem M., pytając o stan, wagę i cenę z wysyłką. W korespondencji sms-owej oskarżony zapewniał ją, że bransoletka jest w stanie idealnym, waży 2,4g, podał koszt wysyłki oraz numer konta (...), na które kupująca ma wpłacić cenę. Nie podał swoich danych personalnych, tylko dane: H. B. ul. (...) B..

3.  Oskarżony nie miał zamiaru i możliwości wywiązania się z dostarczenia złotej bransoletki. Chciał w ten sposób osiągnąć korzyść majątkową.

4.  M. Ś. uiściła na wskazane konto w dniu 1 marca 2021 r. kwotę 158 zł tytułem ceny za bransoletkę. Po wpłacie pieniędzy oskarżony zażądał jeszcze dopłaty 50 zł z tytułu rzekomej większej wagi bransoletki (3,02 g). Pokrzywdzona w dniu 5 marca 2021 r. dokonała wpłaty 50 zł na to samo konto, co poprzednio. Oskarżony w korespondencji sms-owej zapewniał ją, że paczka z bransoletką została wysłana. Nigdy tego nie uczynił.

5.  Gdy pokrzywdzona dokonała ostatniej wpłaty, oskarżony już więcej nie podjął z nią kontaktu. Pokrzywdzona jeszcze kilkukrotnie pisała do oskarżonego, żeby wywiązał się z dostawy, zapowiadając zgłoszenie sprawy na policję. Szkoda nie została naprawiona.

6.  Przez jakiś czas oferta sprzedaży bransoletki była nadal aktywna na kanale sprzedażowym M. profilu społecznościowym FB.

Departament bezpieczeństwa Banku (...) w czerwcu 2021 r. odnotował na koncie oskarżonego reklamację innej pokrzywdzonej, która również przez kanał sprzedażowy M. dokonała wpłaty z tytułu ceny za bransoletkę (znów na fikcyjne dane odbiorcy H. B., ze zmienionym jedynie adresem).

wyjaśnienia oskarżonego

92-93 w zw. k. 127

zeznania świadka

M. Ś.

128, 7

polecenia przelewu

8-9

wiadomości tekstowe

10-29

informacja dot. użytkownika FB

31-35

notatka dot. numerów IP, kart SIM i logowań

36, 81-82, 85

wykaz połączeń i dane telekomunikacyjne

43-78, 84

informacje o rachunku bankowym

87

zawiadomienie z Departamentu (...) z wyciągiem rachunku bankowego

98-100

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony przyznał się do czynu; deklarował zwrot pieniędzy pokrzywdzonej i skruchę.

Przyznanie się oskarżonego koresponduje z dowodami z dokumentów oraz zeznaniami pokrzywdzonej.

zeznania świadka M. Ś.

Zeznania wiarygodne, gdyż zgodne z dowodami z dokumentów i niesprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego przyznającego się do winy.

wykaz połączeń, dane telekomunikacyjne, dane z FB, dane z banku, dane dot. logowań, kart SIM, polecenia przelewu, wyciąg bankowy, wydruk wiadomości tekstowych

Dokumenty pochodzą od podmiotów trzecich, niezainteresowanych wynikiem procesu. Należy wskazać, że rachunek, na który pokrzywdzona przelała pieniądze był powiązany z rachunkiem osobistym oskarżonego w (...), gdyż między dwoma rachunkami są zarejestrowane przepływy środków pieniężnych. Przepływy te inicjowane były m.in. tzw. przelewem na telefon, przy których wykorzystywany był numer telefony użytkowanego przez oskarżonego (taki numer podaje oskarżony jako swój w toku niniejszego procesu - k. 92 i przy zakładaniu rachunku bankowego - k. 98). Dowody z dokumentów korespondują zatem z ustaleniami wyprowadzonymi na podstawie źródeł osobowych (wyjaśnienia oskarżonego, zeznania pokrzywdzonej).

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

pkt 1

K. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.  Oskarżony działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (zyskania pieniędzy z transakcji, bez spełnienia świadczenia wzajemnego), doprowadził pokrzywdzoną do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem (uiszczenia ceny bez otrzymania ekwiwalentu w postaci towaru) za pomocą wprowadzenia jej w błąd (co do możliwości i zamiaru wywiązania się z transakcji), czym wypełnił znamiona oszustwa z art. 286 § 1 k.k.

2.  Pozorowanie przez sprawcę zamiaru wykonania zobowiązania uznaje się za jeden ze sposobów wprowadzenia w błąd przy oszustwie. Błąd ten dotyczy okoliczności „wewnętrznych”, tj. zamiaru sprawcy niewywiązania się z zaciągniętych przez niego zobowiązań, istniejącego najpóźniej w chwili rozporządzenia mieniem. Istotę tego błędu oddaje w pełni teza wyroku Sądu Najwyższego z dnia 29 listopada 1933 r., w którym wskazano, że: „wprowadzenie w błąd zachodzi, gdy sprawca przyjmując na siebie pewne zobowiązanie prawne i budząc w ten sposób w stronie przeciwnej mniemanie, że zobowiązania dotrzyma, z góry już nie ma takiego zamiaru” (tak SN w wyroku z 29 listopada 1933 r.; zob. także wyrok Sądu Najwyższego z 14 stycznia 1949 r., Zb.O. I/48, s. 19).

3.  Oskarżony wykorzystał portal ogłoszeniowy dla zamieszczenia oferty sprzedaży towaru, z której nie zamierzał (z góry) wywiązać się. Nie miał, ani nie zamierzał dostarczyć przedmiotu sprzedaży. Wymieniając przez kilka dni z pokrzywdzoną korespondencję nt. warunków i postępów realizacji transakcji składał kłamliwe zapewnienia o rychłej wysyłce bransoletki na poczcie. Swoimi nieprawdziwymi oświadczeniami utrzymywał ją w błędnym przekonaniu, że zamierza wykonać dostawę. O jego złym zamiarze przekonuje także fakt, że ofertę sprzedaży bransoletki, w istocie fikcyjną, utrzymywał w portalu ogłoszeniowym nawet po dokonaniu oszustwa na szkodę pokrzywdzonej M. Ś.. Nadto, do realizacji transakcji podawał cudze dane, ukrywając celowo swoja tożsamość i możliwość identyfikacji swojej osoby. Dane te podawał też w innych transakcjach, na szkodę innych osób (zmieniając jedynie adres). Tego rodzaju metodę stosował już uprzednio, przynajmniej kilkukrotnie, za co został prawomocnie skazany. Uzasadniony jest zatem wniosek, że wypracował sobie sposób oszukiwania ludzi na pośrednictwem ofert sprzedaży w internetowych portalach ogłoszeniowych.

4.  Ustalone okoliczności przedmiotowo-podmiotowe czynu wskazują jednoznacznie na działanie oskarżonego ze świadomością i wolą (zamiarem bezpośrednim kierunkowym) obejmującą zarówno cel wyłudzenia pieniędzy, jak i oszukańczy sposób działania.

5.  Zachowanie oskarżonego nie było jednoaktowe, gdyż po sfinalizowaniu warunków transakcji oskarżony dalej zwodził pokrzywdzoną co do parametrów (wagi) rzekomej bransoletki, żądając od niej z tego tytułu dopłaty ceny za towar, którego nigdy nie zamierzał dostarczyć pokrzywdzonej. Na oszustwo składało się zatem kilka zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu, spiętych z góry powziętym oszukańczym zamiarem i w celu osiągnięcia nienależnej korzyści majątkowej, co uzasadnia przyjęcie konstrukcji czynu ciągłego z art. 12 § 1 k.k.

6.  Opisane powyżej okoliczności przedmiotowo-podmiotowe czynu wskazują, że nie może być on zakwalifikowany jako wypadek mniejszej wagi (niewielka wartość wyłudzenia jest tylko jedną z okoliczności, które sąd zobowiązany był uwzględniać – por. wyrok SN z 28 października 2013 r., III KK 129/13).

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. K.

pkt 1

pkt 1

Na niekorzyść:

- naruszone dobro prawne istotnej wagi (prawidłowość obrotu i uczciwość transakcji internetowych).

- sposób działania (aktywne formy wprowadzania w błąd, utrzymywanie kłamliwych zapewnień przez pewien czas)

- zachowanie po czynie (utrzymywanie oszukańczej oferty na portalu),

- dysponowanie przez oskarżonego bogatym doświadczeniem życiowym, kilkukrotne skazania za oszustwa internetowe

Na korzyść:

- niewielka wartość wyłudzonego mienia, czyn nie zagroził znacząco budżetowi pokrzywdzonej

- słabsze wykształcenie oskarżonego (podstawowe) i gorsze warunki życiowe (brak stałej pracy), młody wiek

- przyznanie się do winy, skrucha, wyrażana wola kompensaty szkód

Za oszustwo grozi kara od 6 miesięcy do 8 lat pozbawienia wolności (art. 286 § 1 k.k.).

Za czyn ciągły (art. 12 § 1 k.k.) sąd wymierza karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia do podwójnej wysokości górnej granicy ustawowego zagrożenia (art. 57b k.k.).

Bilansując w/w okoliczności Sąd uznał, że kara 8 miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatna do społecznej szkodliwości czynu, nie przekracza stopnia winy oskarżonego, a przy tym spełni cele idywidualno- i generalnoprewencyjne, w tym pozytywnie wpłynie na kształtowanie w społeczeństwie właściwej postawy dbałości o przestrzeganie w obrocie internetowym zasad uczciwości i rzetelności.

Wymierzona kara w niewielkim stopniu wykorzystuje sankcję ustawową (górną granicę zagrożenia), wobec tego dostatecznie uwzględnia w/w okoliczności łagodzące, w tym zwłaszcza fakt, że oskarżony jest osoba młodą, przyznał się do winy, a wartość wyłudzenia była niska.

Analiza dotychczasowej linii życiowej oskarżonego - w tym uprzednie sześciokrotne skazania za oszustwa internetowe przy sprzedaży biżuterii, popełniane przy wykorzystaniu takiej samej metody - wskazują, że należy on do kręgu sprawców niepoprawnych.

Oskarżony jest młodym, zdrowym mężczyzną, ma warunki do tego, by utrzymywać się z pracy własnych rąk, a nie z krzywdy innych. Nie koryguje swojego postępowania - kilka miesięcy po ostatnim skazaniu dalej oszukuje w taki sam sposób, co poprzednio. Nie może więc liczyć po raz kolejny na łagodne potraktowanie.

Reasumując, dla osiągnięcia celów kary, w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa, koniecznym jest wymierzenie kary w postaci bezwzględnej. Nie ma warunków do budowania wobec oskarżonego pozytywnej prognozy kryminologicznej na przyszłość.

Wymierzenie kary łagodnej (tj. wolnościowej, albo z zastosowaniem instytucji probacji) nie spełniałaby celów wychowawczych, w aspekcie indywidualnym i generalnym. Nierzadko przestępcy kalkulują sobie, że pokrzywdzeni "odpuszczą" dochodzenie niewielkich kwot, na które zostali oszukani. W ten sposób czynią sobie źródło dochodu z przestępczego procederu. Zjawisko te rozpatrywane w pewnej większej skali jest wysoce uciążliwe, stając się "plagą" internetowych transakcji. Przynosi przy tym szkody niematerialne w dobrach ogólnych, np. spadek zaufania społeczeństwa do bezpieczeństwa transakcji internetowych oraz konieczność poszukiwania i wprowadzania coraz to nowych narzędzi gwarantujących bezpieczeństwo obrotu "w sieci".

Wzgląd na społeczne oddziaływanie wyroku, na kształtowanie pożądanych podstaw w społeczeństwie, jest równie istotny, co potrzeba prewencyjnego i wychowawczego oddziaływania na konkretnego sprawcę. Wymierzenie wobec oskarżonego kolejny - siódmy już raz - kary wolnościowej przyniosłoby skutek odwrotny do zamierzonego. W przekonaniu postronnego obserwatora procesu byłby to wyraz bezsilności wymiaru sprawiedliwości wobec drobnej, acz bardzo uciążliwej, przestępczości.

K. K.

pkt 2

pkt 1

Kompensata szkody - adekwatnie do wartości wyłudzonych środków pieniężnych.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt 3

O kosztach postępowania Sąd orzekł zgodnie z zasadą, obciążając oskarżonego opłatą od kary (180 zł) i wydatkami (karta karna 30 zł) i ryczałtu za doręczenia (2x20 zł).

7.  Podpis