Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Wągrowcu

UZASADNIENIE

Pozwem złożonym w dniu 26.07.2017 r. pełnomocnik działający w imieniu małoletniej powódki L. K. wniósł o zasądzenie od pozwanego M. G. C. renty alimentacyjnej po 3 600 zł miesięcznie na małoletnią powódkę płatnej z góry do 5 dnia każdego miesiąca wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w przypadku opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat. Jednocześnie w pozwie wniesiono o udzielenie
zabezpieczenia powództwa poprzez zobowiązanie pozwanego do uiszczania na rzecz
małoletniej powódki renty alimentacyjnej po 2500 zł miesięcznie na czas trwania
postępowania.

W uzasadnieniu pozwu podniesiono, że ze związku faktycznego B. K. z pozwanym M. G. C. pochodzi małoletnia L. K. ur. (...) Pozwany zamieszkuje na terytorium H. zaś małoletnia wraz z matką i dziadkami ze strony matki w W.. Według strony powodowej koszty utrzymania małoletniej L. wynoszą 4.178,33 zł miesięcznie, zaś B. K. 2.941 zł. Małoletnia ma obecnie 3,5 roku i uczęszcza do przedszkola, od urodzenia choruje na rozszczep mięśni brzucha, alergię oraz przepuklinę pępkową, co powoduje wysokie koszty leków i leczenia, w tym prywatnego, gdyż terminy oczekiwania na wizyty bezpłatne są odległe. Z uwagi na atopowe zapalenie skóry matka ponosi także wysokie koszty zakupu dla córki specjalistycznych kosmetyków i odzieży wyłącznie z naturalnych tkanin. B. K. osiąga dochód w kwocie 1 900 zł netto miesięcznie i celem zaspokojenia potrzeb własnych i dziecka co miesiąc pożycza pieniądze od najbliższej rodziny. Pozwany dobrowolnie aczkolwiek nieregularnie uiszcza na rzecz małoletniej alimenty w kwotach od 1.214,22 do 4.155,30 zł miesięcznie. Pozwany pracuje na terytorium H. w międzynarodowej firmie na stanowisku kierownika budowy przy montażu wiatraków. Pozwany często wyjeżdża na wakacje oraz żyje na bardzo wysokim poziomie. Wydatkuje on duże sumy na zakup dla siebie drogich ubrań, kosmetyków, dodatków oraz rozrywkę. Mając na uwadze różnicę w możliwościach zarobkowych matki dziecka i pozwanego, jak również incydentalne jedynie kontakty pozwanego z małoletnią, pozwany winien pokrywać 90% kosztów utrzymania dziecka.

W odpowiedzi na pozew M. G. C., reprezentowany przez pełnomocnika wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz oddalenie wniosku o zabezpieczenie roszczenia wskazując, że pozwany regularnie uiszcza na rzecz małoletniej córki dobrowolne alimenty w kwocie od 1 214,22 do 4 155,30 zł miesięcznie i w związku z tym nie ma potrzeby zasądzenia renty alimentacyjnej. Nadto podniesiono także, że wbrew twierdzeniom matki małoletniej jego zarobki nie wynoszą 4 000 € netto miesięczne, lecz są niższe co najmniej o powołowe. Zakwestionowano także wysokość kosztów utrzymania małoletniej powódki oszacowana przez jej matkę na kwotę 4 178,33 zł miesięcznie. Zdaniem pozwanego matka małoletniej w sposób rażący zawyżyła większość kosztów zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb dziecka, a niektóre ze wskazanych przez nią wydatków w ogóle nie zasługują na uwzględnieni przy ustalaniu wysokości świadczenia alimentacyjnego. Wreszcie podniesiono, że bezpodstawne jest żądanie od pozwanego ponoszenie 90 % całkowitych kosztów utrzymania małoletniej powódki, gdyż dotychczas wywiązywał się z obowiązku łożenia na wychowanie swojej córki.

Postanowieniem z dnia 03.08.2017r. tut. Sąd udzielił zabezpieczenia roszczenia na czas trwania procesu poprzez zobowiązanie pozwanego M. G. C. do uiszczania na rzecz małoletniej powódki Lury G.-K. tymczasowej renty alimentacyjnej w kwocie po 1 470 zł miesięcznie, płatnych do rąk matki małoletniej powódki B. K..

Postanowieniem z dnia 26.03.2018r. Sąd Okręgowy w Poznaniu II Wydział Cywilny Odwoławczy, wydanym w sprawie sygn. akt II Cz 49/18 i II Cz 304/18 oddalił zażalenia złożone na powyższe postanowienie przez obie strony postępowania.

Pozwany nie stawił się na żadną z rozpraw wyznaczonych w toku niniejszego postępowania, zawsze jednak zastępowany był przez profesjonalnego pełnomocnika.

W toku rozprawy z dnia 28.11.2018r. strona pozwana uznała powództwo do kwoty 1 200 zł miesięcznie, wnosząc o jego oddalenie w pozostałym zakresie.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia L. K. ur. (...) jest córką B. K. i M. G. C., pochodzącą z ich nieformalnego związku. Przez pewnie okres zamieszkiwali oni wspólnie na terenie (...)Następnie, gdy rodzice małoletniej powódki rozstali się, małoletnia L. i jej matka wróciły do Polski i zamieszkały w domu rodziców B. K., a pozwany przekazał B. K. pieniądze na remont i wyposażenie zajmowanego przez nie pokoju.

Miesięczne koszty utrzymania części domu zajmowanej przez B. K., jej rodziców oraz małoletnią powódkę obejmują opłaty za prąd – ok. 132 zł, wodę – 140 zł, gaz – 70 zł, podatek od nieruchomości – ok. 11zł, opał (drewno i węgiel) – 160 zł oraz koszt wywozu odpadów komunalnych – 13 zł miesięcznie (na osobę). Nadto matka małoletniej osobno opłaca każdego miesiąca abonament telewizji cyfrowej w kwocie 40 zł, gdyż wraz z córką korzysta z osobnego od rodziców dekodera oraz uiszcza opłatę za Internet w kwocie 70 zł miesięcznie, z którego korzystają wyłącznie ona i małoletnia powódka. Udział małoletniej L. w tych kosztach to kwota około 200 zł miesięcznie, w tym TV i Internet –55 zł.

Małoletnia L. uczęszcza do państwowego przedszkola, a koszt z tym związany to kwota około 200 zł miesięcznie, w tym comiesięczne opłaty za pobyt – 44 zł, wyżywienie – 120 zł i komitet rodzicielski – 20 zł, a nadto uiszczane raz do roku opłaty za ubezpieczenie – 40 zł i wyprawkę przedszkolną – 85 zł oraz koszt wycieczek przedszkolnych który łącznie wynosi ok. 30 zł na rok.

W ramach edukacji przedszkolnej małoletnia L. korzysta z zajęć nauki języka angielskiego. Nadto matka małoletniej przeznacza kwotę 200 zł miesięcznie na zakup książeczek edukacyjnych i materiałów typu modelina czy farbki, z których dziecko korzysta w domu, zakup zabawek i sprzętu typu hulajnoga, basen czy rowerek oraz zapewnienie dziecku rozrywki w postaci wyjść np. do kina, teatru, ZOO czy oceanarium. B. K. zabiera również małoletnią na kilkudniowe wyjazdy w góry w okresie ferii zimowych lub nad morze w trakcie wakacji letnich, zaś usprawiedliwiony średni miesięczny koszt takich wyjazdów to kwota 100 zł. Nadto matka małoletniej organizuje dziecku przyjęcia urodzinowe i zakupuje jej prezenty, przeznaczając na ten cel średnio 70 zł miesięcznie. Częściowo zaś koszty te pokrywane są z pieniędzy przekazywanych przez pozwanego.

Małoletnia powódka choruje na przepuklinę pępkową, mięczaki zakaźne oraz atopowe zapalenie skóry i w związku z tym pozostaje pod opieką lekarza chirurga dziecięcego, dermatologa i alergologa. Dziecko korzysta z prywatnej opieki medycznej i średnio raz w miesiącu odbywa wizytę u jednego ze specjalistów, w celu kontroli lub wykonania zabiegu np. wycięcia mięczaków, wykonania USG brzucha itd. Ze względu na problemy skórne małoletnia L. zażywa leki i stosuje maści sterydowe, przy czym część z nich na stałe, a część jedynie doraźnie. Dziewczynka zapada także na sezonowe infekcje, a w okresie jesienno-zimowym przyjmuje inhalacje. Łączny koszt zakupu leków, wizyt lekarskich oraz wykonywanych w ramach nich zabiegów i badań to kwota 350 zł miesięcznie.

B. K. posiada samochód marki C. (...), rok prod. 2009 z silnikiem 1,4. Łączny koszt napraw tego pojazdu, jego corocznego przeglądu, wymiany ogumienia oraz opłacenia ubezpieczenia OC, to kwota około 1 300 zł rocznie. Matka małoletniej korzysta z samochodu zarówno w celach zawodowych jak i osobistych, a nadto dowozi nim małoletnią L. do lekarzy, przedszkola czy też do kina lub teatru. Udział małoletniej powódki w kosztach utrzymania i eksploatacji samochodu wynosi około 305 zł miesięcznie, w tym w kosztach zakupu paliwa – 250 zł miesięcznie.

Z uwagi na atopowe zapalenie skóry małoletnia powódka korzysta przede wszystkim z odzieży wykonanej z naturalnych włókien, przy czym na zakup ubrań i obuwia dla niej B. K. przeznacza każdego miesiąca kwotę 150 zł, a w pozostałej części koszty te pokrywane są przez pozwanego. Nadto odzież małoletniej prana musi być w hipoalergicznych proszkach i płynach, zaś do pielęgnacji skóry dziecka stosowane muszą być emolienty. Łączny koszt zakupu kosmetyków oraz środków higieny i czystości dla małoletniej powódki to kwota około 200 zł miesięcznie.

U dziecka nie stwierdzono występowania alergii pokarmowych i dlatego nie wymaga ona stosowania żadnej specjalnej diety. Koszt wyżywienia małoletniej w domu to kwota 400 zł miesięcznie.

Łączny miesięczny koszt zaspokojenia usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki to kwota około 2180 zł.

B. K. z zawodu jest sprzedawcą, posiada też wykształcenie wyższe pedagogiczne, a nadto w ostatnim okresie podjęła studia podyplomowe. Wcześniej matka małoletniej pracowała jako sprzedawca, kelner oraz recepcjonista, obecnie zaś zatrudniona jest w (...) Centrum Pomocy (...) w W. jako koordynator rodzinnej pieczy zastępczej i z tego tytułu osiąga wynagrodzenie w kwocie średnio 2 591,85 zł brutto miesięcznie.

M. G. C. jest w firmie (...) przy instalowaniu turbin wiatrowych oraz paneli słonecznych, na stanowisku kierownika i jego roczny dochód z tego tytułu wyniósł w 2016r. - (...),45 €, zaś w 2017r. – 21 050 €. Natomiast w okresie od czerwca 2018r. do listopada 2018r. uzyskał łączne wynagrodzenie w kwocie 16 201,65 €. Co do zasady pozwany zamieszkuje na terenie H. jednak ze względu na obowiązki zawodowe często wyjeżdża na kilkumiesięczne delegacje zagraniczne.

Od dnia 01.01.2018r. stawka minimalna dla osób pracujących w H.w pełnym wymiarze czasu pracy, bez względu na wiek i płeć, wynosi 24,53 € dziennie lub 735,90 € miesięcznie (14 wypłat rocznie) – w zależności od tego czy stawka wynagrodzenia została ustalona jako dzienna czy miesięczna.

W okresie ostatnich 6 miesięcy Powiatowe Urzędy Pracy w W., C., O. i P. i J. dysponowały ofertami pracy dla sprzedawców, recepcjonistów i kelnerów za proponowanym wynagrodzeniem do kwoty 2 800 zł brutto miesięcznie.

W 2017 r. pozwany dobrowolnie łożył na utrzymanie małoletniej L., przesyłając na konto bankowe B. K. następujące kwoty: w dniu 27.02.2017 r. – 1000 €, w dniu 20.03.2017 r. – 300 €, w dniu 17.04.2017 r. – 400 €, w dniu 22.05.2017r. – 300 €, w dniu 21.06.2017 r. – 400 €, w dniu 26.07.2017r. – 300 €, w dniu 28.08.2017r. - 300 €, oraz w dniu 14.09.2017r. – 300 €.

Po wydaniu przez tut. Sąd postanowienia o zabezpieczeniu z dnia 03.08.2017r. M. G. C. łożył na rzecz małoletniej córki tymczasową rentę alimentacyjną, przekazując na konto bankowe matki małoletniej kwotę 350 € miesięcznie. Nadto ojciec małoletniej przesyłał także dodatkowe kwoty na zakup odzieży lub prezentów urodzinowych dla dziecka np. dnia 15.09.2017r. przekazała B. K. kwotę 300 €, dnia 19.02.2018r. – 100 €, dnia 07.05.2018r. – 150 €.

Ojciec małoletniej utrzymuje z nią bardzo sporadyczny kontakt pośredni tj. telefoniczny lub poprzez portale społecznościowe czy aplikacje do komunikacji internetowej. Przy czym zazwyczaj kontakt ten wygląda w ten sposób, że M. G. C. pisze lub dzwoni do B. K. i pyta o to co słychać u małoletniej.

Małoletnia powódka wraz z matką w 2017 r. dwukrotnie ( w czerwcu i w grudniu) odwiedziły pozwanego. Ich pobyt w H.każdorazowo trwał 7 dni, przelot i koszty pobytu powódki i jej matki w całości finansował pozwany.

Postanowieniem tut. Sądu wydanym dnia 20.09.2018r. w sprawie sygn. akt III Nsm 233/18 M. G. C. został pozbawiony władzy rodzicielskiej nad małoletnią L. K..

Ani M. G. C. tez B. K. nie posiadają na swoim utrzymaniu innych dzieci poza małoletnią L. K..

Powyższy stan faktyczny, Sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: odpis aktu urodzenia małoletniej powódki k. 9; potwierdzenie przelewów środków na utrzymanie małoletniej powódki k. 10-14,355-362, 409, 439, 574-575; dokumentacja medyczna małoletniej powódkik. 15-33, 64-65, 115, 431-433, 505, 507, 572-573;potwierdzenia przelewów, faktury, rachunki, paragony dotyczące kosztów utrzymania małoletniej powódki k. 57, 66-69, 116-118, 410-430, 434-438, 440-459, 508-521, 523-571, 604-615, 645-654m 675-683;kopia umowy o pracę B. K. oraz zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu k. 58-61, 603;dane z PESEL-SAD k. 99-104;dokumentacja medyczna B. K. k. 502-504, 506, 522; zeznanie podatkowe pozwanego wraz z tłumaczeniem k. 582-599; zeznania świadka M. K. k. 617-618, M. R. k. 618-619, przedstawicielski ustawowej małoletniej powódki k. 619-621, 691-692, 720-721; informacje z PUP W., O. C. i P. k. 632, 634, 636, 637-639;informacja z Wojewódzkiego Urzędu Pracy w P. k. 659;kopia dokumentów z akt SR w Wągrowcu sygn. III Nsm 233/18 wraz z postanowieniem kończącym k. 667-673; zaświadczenie o wysokości zarobków pozwanego wraz z tłumaczeniem k. 700-702 oraz dokumenty zebrane w aktach sprawy SR w Wągrowcu sygn. III Nsm 233/18.

Oceniając zeznania B. K. Sąd dał im wiarę w znaczącej części. W szczególności zaś, wysokość kosztów uczęszczania przez małoletnią do przedszkola, podana przez B. K. w toku rozprawy z dnia 03.10.2018r., zgodna jest zwiedzą i doświadczeniem życiowym Sądu. Wątpliwości Sądu nie wzbudziły także twierdzenia matki małoletniej co do wysokości kosztów utrzymania mieszkania, potwierdzone stosownymi fakturami i dowodami wpłat. Ustalając zaś wysokość kosztów ogrzewania Sąd miał na uwadze, że w toku rozprawy z dnia 03.10.2018r. B. K. i M. K. wskazały, że w sezonie grzewczym trwającym od września do marca na ogrzanie domu zużywane są 2 tony węgla w cenie 800 zł za 1 tonę i 5 m drewna w cenie łącznie 300 zł i w związku z tym koszt ten uwzględnił do kwoty średnio 160 zł miesięcznie (2 x 800 zł + 300 zł / 12 mies.). Sąd dał również wiarę matce małoletniej co do faktu, że opłaca ona osobny abonament za telewizję cyfrową oraz Internet albowiem znalazły one potwierdzenie w zeznaniach świadków. Ustalając zaś aktualny koszt wywozu odpadów komunalnych Sąd oparł się na przedłożonych w tym zakresie dowodach (k. 414).

Za wiarygodne Sąd uznał również twierdzenia B. K. co do wysokości kosztów eksploatacji użytkowanego przez nią samochodu, oszacowane w toku rozprawy z dnia 03.10.2018r. na łączną kwotę 1300 zł rocznie. Należy bowiem wskazać, że zarówno konieczność ich ponoszenia jak i ich wysokość zgodna jest z zasadami doświadczenia życiowego. Nadto wysokość składki za ubezpieczenie OC potwierdzona została stosowanym dokumentem (k. 608). Wątpliwości Sądu nie wzbudziły również deklarowane przez B. K. koszty zakupu kosmetyków oraz środków higieny i czystości dla małoletniej L. w łącznej kwocie 200 zł miesięcznie. W toku postępowania udowodniono bowiem, że L. choruje na atopowe zapalenie skóry i w związku z tym do jej pielęgnacji stosowane muszą być emolienty (k. 431-432, 429),oraz m.in. hipoalergiczny proszek do prania czy płyn do płukania.

Za zawyżone Sąd uznał deklarowane przez matkę małoletniej koszty zakupu odzieży i obuwia dla dziecka. Należy bowiem wskazać, że co prawda małoletnia choruje na atopowe zapalenie skóry, jednak z załączonych do akt paragonów wynika, iż B. K. zakupuje dla córki nie tylko odzież z naturalnych włókien jak bawełna, ale też taką wykonaną również z jerseyu czy jeansu. Nadto w toku rozprawy z dnia 06.03.2019r. B. K. wprost przyznała, że na jej prośbę, pozwany często przekazuje dodatkowe środki na zakup odzieży i obuwia dla małoletniej i w tym zakresie odciąża matkę małoletniej. W opinii Sądu na pokrycie pozostałych potrzeb małoletniej w tym zakresie wystarczająca będzie zatem kwota 150 zł miesięcznie. Należy bowiem pamiętać, że ze względu na swój wiek znajduje się ona w fazie intensywnego rozwoju fizycznego.

Sąd nie dał natomiast wiary twierdzeniom matki małoletniej co do wysokości osiąganych przez pozwanego zarobków, w szczególności zaś by wyniosły one 4000 € netto miesięcznie. Nie tylko bowiem w żaden sposób nie udowodniła ona tego twierdzenia, ale też strona pozwana stanowczo zaprzeczyła jakoby M. G. C. faktycznie takie zarobki osiągał. Sama B. K. przyznała, że nie ma wiedzy w zakresie aktualnych dochodów pozwanego.

Natomiast co do pozostałych okoliczności podniesionych przez matkę małoletniej w toku niniejszego postępowania, Sąd uznał za wiarygodne zeznania B. K. co do ponoszenia przez nią kosztów wyżywienia małoletniej poza przedszkolem, zakupu dla małoletniej zabawek, materiałów edukacyjnych, sprzętu typu basen czy rower oraz ponoszenia wydatków na zapewnieni córce rozrywki, wyjazdów wakacyjnych oraz celem celebracji ważnych uroczystości typu urodziny. Za udowodnione co do zasady uznano również ponoszenie przez matkę małoletniej kosztów wizyt lekarskich dziecka, jej badań i zabiegów, a także konieczności stosowania przez nią specjalistycznych leków i maści. Okoliczności te znalazły bowiem potwierdzenie zarówno w dokumentach przedłożonych do akt sprawy jak i w zeznaniach świadków M. K. i M. R.. Wreszcie za uzasadnione uznać również należało twierdzenia B. K., że dowożenie małoletniej do przedszkola czy do lekarzy ma wpływ na wzrost kosztów paliwa. Niemniej zakres w jakim wszystkie te wydatki zostały uznane przez tut. Sąd za konieczne, omówiony zostanie w dalszej części uzasadnienia.

Sąd ze szczególną ostrożnością analizował zeznania świadków M. K. i M. R.. Należy bowiem wskazać, że są one rodziną małoletniej powódki i jej matki, a więc osobami im najbliższymi. Niemniej w opinii Sądu okoliczność ta nie miała wpływu na treść składanych przez nie zeznań, które ostatecznie oceniono jako jasne, logiczne i szczere i w związku z tym uznał je za wiarygodne w całości.

Pozwany nie składał zeznań w toku niniejszego postępowania.

Sąd oddalił wnioski dowodowe strony powodowej dotyczące:

a)  zobowiązania pozwanego do przedłożenia zaświadczenia o zarobkach za ostatnie 6 miesięcy, bowiem wniosek taki pełnomocnik strony powodowej złożył pomimo faktu, że wcześniej (zarządzeniem z 26.06.2018 r.) Sąd już zobowiązał do tego stronę pozwaną,

b)  o zwrócenia się do PUP w P., P., G., B. i W. o ofert pracy dla pozwanego i wskazanie proponowanego wynagrodzenia jako bezzasadny, bowiem obecnie pozwany nie mieszka i nie pracuje na terenie Polski, zaś sam fakt, że w okresie gdy poznał on matkę małoletniej powódki, wykonywał pracę zarobkową na terenie Polski pozostaje bez znaczenia dla oceny jego obecnych możliwości zarobkowych,

c)  o przeprowadzenie dowodu z dokumentów załączonych do akt sprawy w dniu 28.11.2018r., poza dokumentami w postaci umowy o naukę, umowy uczestnictwa małoletniej powódki w kursie językowym oraz faktur i paragonów za leki i usługi medyczne, jako złożone po przekroczeniu 14-dniowego terminu, zakreślonego w toku rozprawy z dnia 03.10.2018r.,

d)  o uzupełniające przesłuchanie B. K. na okoliczność wysokości opłaty za podjęte przez nią studia oraz zakreślenia terminu do przedłożenia aneksu do umowy, gdyż okoliczność ta pozostaje bez znaczenia dla istoty niniejszego postępowania.

Autentyczność przedstawionych przez strony oraz zgromadzonych w sprawie dokumentów nie była kwestionowana przez strony, jak również nie wywołała żadnych uzasadnionych wątpliwości Sądu co do ich prawdziwości. Zgodnie z art. 245 kpc stanowiły one dowód tego, że osoby, które je podpisały złożyły oświadczenie zawarte w ich treści. Do sprawy przedłożono również odpisy aktów urodzenia małoletnich powodów oraz informacje udzielone przez Urzędy Pracy. Jako dokumenty urzędowe zgodnie z dyspozycją art. 244 § 1 i 2 kpc stanowiły dowód tego, co zostało w nich w sposób urzędowy zaświadczone.

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie małoletniej powódki opierało się o treść art. 133 § 1 krio, w myśl którego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Przepis ten ustanawia zasadę równej stopy życiowej pomiędzy rodzicami a dziećmi i to niezależnie, czy żyją z nimi wspólnie, czy też oddzielnie. Zgodnie z art. 129 § 2 krio krewnych w tym samy stopniu obciąża obowiązek alimentacyjny w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym. Zakres świadczeń alimentacyjnych rodziców zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego, z tym że wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie ( art. 135 § 1 i § 2 krio ). Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu, odpowiedni do jego wieku i uzdolnień, prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te w praktyce pozostają we wzajemnej zależności i obie przesłanki wzajemnie na siebie rzutują przy ustalaniu wysokości alimentów. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody ( por. teza IV uchw. SN z 16.12.1987 r., III CZP 91/86, OSNCP 1988r., nr 4, poz. 42, orz. SN z 10.10.1969 r., III CRN 350/69, OSNCP 1970, nr 2, poz. 15 ).

W przypadku opóźnienia w zapłacie przez zobowiązanego świadczeń alimentacyjnych na rzecz uprawnionego, temu ostatniemu przysługuje nadto roszczenie o odsetki ustawowe za opóźnienie w oparciu o art. 481 § 1 i 2 kc.

Przenosząc powyższe rozważania prawne na grunt ustalonych okoliczności faktycznych w niniejszej sprawie należy stwierdzić, iż na zaspokojenie usprawiedliwionych koszty utrzymania małoletniej L. K. niezbędna jest każdego miesiąca kwota 2180 zł. W opinii Sądu kwota ta w pełni pokrywa usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej powódki.

W kwocie tej Sąd uwzględnił koszty uczęszczania przez małoletnią powódkę do przeszkolą w kwocie 200 zł miesięcznie, koszty zakupu kosmetyków oraz środków higieny i czystości w kwocie 200 zł miesięcznie oraz koszty zakupu odzieży i obuwia w kwocie 150 zł miesięcznie. Okoliczności jakie Sąd brał pod uwagę ustalając wysokości poszczególnych wydatków wskazane zostały we wcześniejszej części tego uzasadnienia. Nadto jednak ustalając powyższą kwotę Sąd miał na uwadze, że małoletnia L. choruje na przepuklinę pępkową, atopowe zapalenie skóry oraz mięczaka zakaźnego i w związku z tym wymaga stałej opieki lekarzy specjalistów z zakresu chirurgii dziecięcej, dermatologii i alergologii oraz okresowych badań i zabiegów medycznych. Mając natomiast na uwadze wysokość ustalonych w toku postępowania możliwości zarobkowych pozwanego oraz zasadę równej stopy życiowej, Sąd uznał za uzasadnione korzystanie przez małoletnią z prywatnej opieki medycznej.

W toku niniejszego postępowania ustalono, że jednorazowy koszt wizyty u każdego z tych specjalistów to kwota średnio 150 zł, zaś wizyty te małoletnia odbywa z częstotliwością średnio raz na 2-3 miesiące u każdego ze specjalistów, przy czym ostatnio dziecko korzysta jedynie z opieki chirurga dziecięcego i alergologa. Okoliczności te wynikają wprost z zeznań B. K. złożonych w toku rozprawy z dnia 06.03.2019r. Podobnie wygląda częstotliwość z jaką małoletnia L. poddawana jest badaniom i zabiegom medycznym. Przykładem mogą tu być testy alergiczne, które będzie miała wykonywane w bieżącym roku, podczas gdy poprzednio były one przeprowadzane w 2017r. (k. 433). Ich koszt oscylował wtedy w graniach kwoty 450 zł. Sąd zważył także, że małoletnia L. oczekuje na operację przepukliny pępkowej, przy czym pierwszy taki zabieg, który przeszła w 2018r., w całości refundowany był przez NFZ. W związku zaś z nawracającymi mięczakami, konieczne jest ich okresowe usuwanie, przy czym z zeznań matki małoletniej powódki złożonych w toku rozprawy z dnia 03.10.2018r. wynika, że zabieg ten kosztuje około 300 zł. Wreszcie Sąd zważył, że ze względu na swój stan zdrowia L. przyjmuj szereg leków m.in. Z., H. P., H. czy R. oraz stosuje specjalne maści sterydowe i maści robione na zamówienie. Jak jednak ustalono w toku postępowania niektóre z tych lekarstw stosowane są okresowo, gdy stan zdrowia małoletniej ulega pogorszeniu np. Hydrokortyzon, R., czy maści, lub sezonowo np. inhalacje w okresie jesienno-zimowym. Nadto jak w toku rozprawy z dnia 03.10.2018r. wskazała B. K., nawet przy stosowaniu leków przyjmowanych stale, po około tygodniu ich stosowania małoletnia musi mieć przerwę. Mając zatem na uwadze powyższe, koszty zakupu leków i leczenia małoletniej Sąd uwzględnił do kwoty 350 zł miesięcznie.

Dalej Sąd uwzględnił także udział małoletniej w kosztach utrzymania samochodu B. K. w kwocie 55 zł oraz w kosztach zakupu paliwa do kwoty 250 zł miesięcznie. Sąd miał bowiem na uwadze, że większość lekarzy z opieki których korzysta małoletnia Lura ma gabinety w P.. Powszechnie zaś wiadomo, że dojazd komunikacją publiczną łączy się zazwyczaj z koniecznością przesiadek i oczekiwania na kursy, co w przypadku podróżowania z dzieckiem w wieku małoletniej powódki jest szczególnie uciążliwe. Nadto w toku niniejszego postępowania ustalono, że możliwości zarobkowe obojga rodziców małoletniej są tego rodzaju, że pozwalają na posiadanie i utrzymanie przez matkę małoletniej samochodu. W związku z tym Sąd za uzasadnione uznał uwzględnienie w usprawiedliwionych kosztach utrzymania małoletniej udziału w kosztach paliwa do kwoty 250 zł miesięcznie. W opinii Sądu kwota ta pokryje zarówno koszty dojazdów małoletniej do lekarzy, które według zeznań B. K. złożonych w toku rozprawy z dnia 28.11.2018r. wynoszą jednorazowo średnio ok. 50 zł w obie strony, a także koszty dowożenia małoletniej zamieszkującej na terytorium W. do przedszkola mieszczącego się na terenie tego samego miasta, czy w inne niezbędne z uwagi na usprawiedliwione potrzeby dziecka (np. do szpitala, urzędów, ośrodka zdrowia itp.).

Wysokość ustalonych w toku postępowania możliwości zarobkowych pozwanego oraz zasad równej stopy życiowej, są również jedną z okoliczności, które Sąd brał pod uwagę uwzględniając w kosztach utrzymania małoletniej L. wydatki na zakup zabawek i zapewnienie jej rozrywki do kwoty 200 zł miesięcznie, koszty wyjazdów wakacyjnych do kwoty 100 zł miesięcznie oraz koszty zakupu prezentów i celebrowania uroczystości m.in. urodziny do kwoty 70 zł miesięcznie. Sąd miał bowiem na uwadze, że umożliwienie rozwoju społecznego i kulturalnego małoletniej L. jest zgodne z jej dobrem. Zaś dla właściwej stymulacji tego rozwoju niezbędne jest zapewnianie jej możliwości poznawania nowych miejsc i ludzi oraz wyjścia do kina czy teatru. Nadto niewątpliwie zgodne z dobrem dziecka jest zapewnienie jej wypoczynku wakacyjnego oraz zmianę otoczenia i klimatu. Podobnie zresztą jak niezaprzeczalnie korzystny wpływ wywiera na dziecko celebrowanie z nim ważnych uroczystości i wręczanie okazjonalnych prezentów, czy też zachęcanie dziecka do aktywności fizycznej poprzez jazdę na rowerze czy też rolkach. Wreszcie w toku niniejszego postępowania B. K. udowodniła, że faktycznie wydatki takie ponosi, przedkładając do akt sprawy stosowane dokumenty w postaci faktur, rachunków, paragonów i biletów wstępu. Jednakże zapewniając dziecku wszystkie te bodźce należy również brać pod uwagę jego wiek oraz predyspozycje i zapewniać je z taką częstotliwością która pozwoli małoletniej w pełni wykorzystać oferowane jej atrakcje. W opinii Sądu, wskazane powyżej kwoty będą wystarczające na zaspokojenie wszystkich wymienionych potrzeb małoletniej L. na obecnym etapie jej rozwoju. Sąd miał przy tym na uwadze także fakt, że ojciec małoletniej przekazuje pieniądze na zakup prezentów dla niej. Dodatkowo należy wskazać, że dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, przy czym powyższe odnosi się do każdego z rodziców, a nie jedynie do jednego z nich - tego, który uzyskuje większe dochody.

Wreszcie we wskazanej powyżej kwocie, Sąd uwzględnił także koszty wyżywienia dziecka poza przedszkolem w kwocie 400 zł miesięcznie oraz udział małoletniej w kosztach utrzymania mieszkania w kwocie 200 zł miesięcznie. Należy bowiem wskazać, że choć małoletnia korzysta z pełnego wyżywienia w przedszkolu, to niewątpliwie żywi się również w domu np. po powrocie z przedszkola lub w weekendy czy wakacje, gdy do przedszkola nie uczęszcza. Przy czym mając na uwadze, że u małoletniej nie stwierdzono żadnej alergii pokarmowej (k. 433) i nie wymaga ona stosowania specjalistycznej diety, kwota 400 zł jest zdaniem Sądu wystarczająca na zaspokojenie tych potrzeb dziecka. Ustalając zaś udział małoletniej w kosztach utrzymania domu, Sąd miał na uwadze, że zamieszkuje ona wspólnie z matką i jej rodzicami i w związku z tym koszty te obciążają ich w równych częściach. Wyjątek stanowią jedynie opłaty za telewizję cyfrową i Internet z których korzysta wyłącznie małoletnia powódka i jej matka.

Ustalając zakres usprawiedliwionych potrzeb małoletniej L. Sąd nie uwzględnił natomiast kosztów opłat abonamentu telefonicznego. Należy bowiem wskazać że jest on własnością matki małoletniej powódki i jako taki stanowi koszt utrzymania wyłącznie B. K..

Sąd nie uwzględnił także kosztów dodatkowych lekcji języka angielskiego. Należy bowiem wskazać, że małoletnia uczęszcza już na takie zajęciach w ramach przedszkola. W opinii Sądu wiek małoletniej nie uzasadnia natomiast konieczności korzystania przez nią z dodatkowych lekcji języka angielskiego. Nadto ze względu na wiek małoletniej oraz wielość atrakcji organizowanych dla niej w ramach rozrywki typu wyjścia do kina, ZOO, teatru czy do „,W. Minki”, Sąd nie uznał za uzasadnione ponoszenie kosztów uczestnictwa przez małoletnią w zajęciach tanecznych.

Wreszcie Sąd nie uwzględnił także kosztów remontu i wyposażenia pokoju małoletniej powódki. Choć bowiem B. K. wskazała, że po rozstaniu z pozwanym i powrocie do Polski musiała ona wyremontować pokój, który udostępnili jej rodzice oraz wyposażyć go w sprzęty i meble niezbędne do prawidłowego funkcjonowania małoletniej powódki, to jak ustalono w toku tego postępowania, M. G. C. przekazał matce małoletniej na ten cel środki pieniężne, za którą odświeżyła ona pokój i zakupiła do niego niezbędne wyposażenie. Okoliczność ta wynika wprost z zeznań świadka M. K. złożonych w toku rozprawy z dnia 03.10.2018r. Nie można zgodzić się z twierdzeniem strony powodowej, iż zaledwie po dwóch latach wyposażenie to należy wymienić.

Co do zasady rodzice małoletniej powódki, zgodnie z art. 129 § 2 krio i art. 135 § 1 krio mają obowiązek zaspokajania powyższych potrzeb w częściach odpowiadających ich możliwościom zarobkowym i majątkowym.

B. K. częściowo realizuje swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste staranie o wychowanie dziecka ( art. 135 § 2 krio ). Nadto jednak winna ona w miarę swoich możliwości partycypować w pokrywaniu usprawiedliwionych potrzeb małoletniej L.. Matka małoletniej z zawodu jest sprzedawcą, posiada też wykształcenie wyższe pedagogiczne, a nadto w ostatnim okresie podjęła studia podyplomowe. Obecnie zaś zatrudniona jest w (...) Centrum Pomocy (...) w W. jako koordynator rodzinnej pieczy zastępczej i z tego tytułu osiąga wynagrodzenie w kwocie średnio 2 591,85 zł brutto miesięcznie, czyli około 1900 zł miesięcznie. Mając natomiast na uwadze, że Powiatowe Urzędy Pracy w W., O., C. i P. dysponowały w okresie ostatnich 6 miesięcy ofertami pracy dla osób z zawodem kelner, sprzedawca i recepcjonista za proponowanym wynagrodzeniem do 2800 zł brutto miesięcznie, czyli około 2000 zł netto miesięcznie, nadto zaś podjęła studia w celu podniesienia swoich kwalifikacji i i poprawienia swoich możliwości zarobkowych, Sąd uznał, że co do zasady wywiązuje się ona ze swojego obowiązku alimentacyjnego względem małoletniej córki.

Jest oczywiste, że pozwany, będąc świadomy ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego względem dziecka powinien w pełni wykorzystać swoje możliwości zarobkowe i majątkowe oraz w sposób odpowiedni gospodarować posiadanymi środkami. Nadto zaznaczyć należy, iż obowiązek łożenia na zaspokojenie potrzeb dzieci jest obowiązkiem szczególnym, którego realizacja powinna wyprzedzać wszelkie inne zobowiązania, czemu ustawodawca niejednokrotnie dał wyraz w przepisach. Zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą dzieci mają w każdej sytuacji prawo do równej stopy życiowej z rodzicami. Oznacza to, iż oboje rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne, w których sami żyją (por .uch. SN z 16.12.1987 - III CZP 81/86 - OSNC 1988, z. 4 poz. 42).

W toku niniejszego postępowania ustalono, że pozwany M. G. C. zatrudniony jest w firmie (...) przy instalowaniu turbin wiatrowych oraz paneli słonecznych, na stanowisku kierownika. Średni dochód jaki pozwany uzyskał z tytułu zatrudnienia w 2016r. wyniosło 354,87 € netto miesięcznie, zaś w 2017r. było to (...),17 € netto miesięcznie (k. 590-598). Natomiast średnie wynagrodzenie jakie uzyskał w okresie od czerwca 2018r. do listopada 2018r. wyniosło 2700,28 € miesięcznie (k. 700-702). W związku z tym Sąd uznał, że możliwości zarobkowe pozwanego w rozumieniu art. 135 § 1 krio kształtują się na poziomie kwoty 2700 € miesięcznie. Zgodnie z zasadą równej stopy życiowej z kwoty tej pozwany winien pokrywać własne usprawiedliwione koszty utrzymania oraz łożyć na utrzymanie małoletniej córki.

W toku niniejszego postępowania strona pozwana w żaden sposób nie udowodniła wysokości kosztów utrzymania pozwanego M. G. C.. Niemniej wiedzą powszechną jest fakt, że koszty utrzymania dla osób zamieszkujących na terenie Hiszpanii są znacznie wyższe niż w Polsce. O czym świadczyć może fakt, że jak wskazała B. K. w toku rozprawy z dnia 03.10.2018r. czynsz najmu zajmowanego przez pozwanego mieszkania wynosi 550 € miesięcznie. W opinii Sądu bez znaczenia pozostaje tu fakt, że M. G. C. często wyjeżdża na zagraniczne delegacje, które trwają nawet do kilku miesięcy. Niewątpliwie bowiem centrum jego życia i stały adres znajdują się na terenie H. o czym świadczy chociażby fakt, że tam właśnie wynajmuje on mieszkanie i tam zamieszkuje jego rodzina. Również w H. zamieszkiwał on z małoletnią powódka i jej matką, w okresie gdy byli oni jeszcze w związku. Nadto powszechnie wiadomo także, że koszty utrzymania dorosłego mężczyzny są do co zasady wyższe, niż koszty utrzymania małoletniego dziecka.

Dlatego też mając na uwadze, iż możliwości zarobkowe pozwanego wynoszą obecnie 2700 € netto, zaś pełne usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniej L. K. wynoszą 2180 zł miesięcznie, Sąd uznał ze pozwany jest w stanie łożyć na rzecz małoletniej powódki rentę alimentacyjną w łącznej kwocie 1470 zł miesięcznie. Kwota ta stanowi około 2/3 całej kwoty niezbędnej na zaspokojenie potrzeb małoletniej L.. Obciążenie pozwanego obowiązkiem alimentacyjnym w takiej wysokości uzasadnione jest tym, iż w przeciwieństwie do M. G. C., B. K. częściowo realizuje swój obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o wychowanie małoletniej córki, w pozostałej części zapewniając jej środki utrzymania z osiąganych przez siebie dochodów. Zdaniem Sądu brak jest podstaw do obciążenia pozwanego obowiązkiem alimentacyjnym w większym zakresie. W szczególności za taki powód nie można uznać jedynie okoliczności, że jego zarobki są znacznie wyższe niż zarobki matki małoletniej powódki. Jak bowiem wskazano wcześniej, zamieszkując na terenie H. ponosi on bowiem wyższe koszty utrzymania.

W związku z powyższym Sąd zasądził jak w pkt 1 wyroku, w pozostałym zakresie oddalając powództwo.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. art. 108 § 1 k.p.c. w zw. z art. 100 k.p.c. W związku z częściowym tylko uwzględnieniem żądania (ok. 41 %) Sąd wzajemnie zniósł pomiędzy stronami pozasądowe koszty postępowania.

Uwzględniając charakter roszczenia alimentacyjnego i sytuację małoletniej powódki, na podstawie art. 113 ust. 4 uksc Sąd odstąpił od obciążenia jej kosztami sądowymi w części, w jakiej powództwo zostało oddalone, gdyż w przeciwnym razie zostałyby one ściągnięte z zasądzonego roszczenia. Jednocześnie Sad nie obciążał nimi pozwanego, który na stałe zamieszkuje na terenieH.

Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 kpc wyrokowi w pkt 1, zasądzającym alimenty, nadano z urzędu rygor natychmiastowej wykonalności.

SSR Agnieszka Węgorek

ZARZĄDZENIE

1. Notować (na podstawie projektu asystenta),

2. Odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikom stron,

3. Z apelacją lub za 28 dni.

W., 22.03.2019r.

SSR Agnieszka Węgorek